18 jaar. Goh, ik weet nog wel hoe ik ernaar uitkeek, 18 worden. (Dat uitkijken naar verjaardagen is tegenwoordig ietsje minder, kan ik wel zeggen…) Volgens mij voelde het best wel als een grote verandering, als je 17-af was. Toch heb ik dat gevoel ook weer een beetje nou we met i4talent 18 zijn geworden. Tenminste, voor m’n eigen rol binnen i4talent.
Waarom ik 18 jaar geleden de deur opende van een kantoortje zonder klanten en zonder medewerkers? Omdat ik dolgraag wilde ondernemen. M’n eigen ideeën realiseren zonder dat iemand begon van: maar Daan, is dat nou wel verstandig wat je nou gaat doen. (Ik eigenwijs? Hoe kóm je erbij!) Achter dromen aangaan. De droom dat je in een überserieus vak, financiële dienstverlening, het verschil kon maken met een drieletterwoord.
Nee, niet dát drieletterwoord, ik bedoelde deze. FUN!
En toch: hoe succesvol we ook waren met i4talent, van ondernemer begon ik in al die jaren steeds meer operationeel directeur te worden. Ja, dat hoort er ook bij, ik weet het. Maar met nieuwe ideeën realiseren had het weinig, te weinig te maken. Vandaar dat ik blij ben dat ik op m’n 18de – m’n i4talent 18de – een heel goeie directie hier heb zitten. Die veel beter zijn in operationele dingen dan ik ooit geweest ben. Die er plezier in hebben die taken over te nemen. En die mij weer een blanco agenda geven. Nou ja, bijna blanco.
Gek is dat, als je eenmaal ‘verlost’ bent van de alledaagse dingetjes en de boel van een afstandje bekijkt. Dan vallen je ineens dingen op die je daarvoor nooit opvielen, misschien ook wel door tijdgebrek of gebrek aan focus. Ik ervaar die helicopterview zelf als heel waardevol. We zijn in die 18 jaar een heel eind gekomen met i4talent. Maar ik heb nooit het idee gehad dat ‘we er al zijn’. Er valt nog veel meer uit te halen, we kunnen een nog grotere steen in de Reeuwijkse Plassen gooien dan we nu doen. Maar daar moet je ondernemer voor zijn en niet – ik zeg maar wat – de verzuimrapporten van afgelopen week voor hoeven door te ploeteren. (Ook belangrijk hoor, begrijp me goed.)
En waar ik me ook gevraagd en vooral ongevraagd mee blijf bemoeien is de identiteit van i4talent. Want die unieke positionering mag nooit verdwijnen. Ik ben nog wél steeds die Chief Pirate Officer van ‘it’s better to be a pirate than join the navy’, hè J
Natuurlijk betekent die nieuwe rol niet alleen maar vrijheid. De dagelijkse leiding aan anderen overlaten is ook: af en toe zaken kunnen loslaten. Of constateren dat je het zelf misschien anders had gedaan, maar anderen niet eeuwig voor de voeten kunt blijven lopen. Tja. Iedereen die mij een beetje kent weet dat het een gewenningsproces zal zijn. En misschien móet ik wel een keertje vaker op m’n tong bijten. Of tot 1010 tellen. Maar de beslissing om weer ondernemer te worden heb ik met m’n volle verstand genomen, dus we gaan ervoor.
18. Mooie leeftijd om ondernemer te worden toch? #zinin
Chief Pirate Officer i4talent
